XVIII. yüzy¿la girildi¿inde Osmanl¿ ¿mparatorlu¿u, XVI. yüzy¿l¿n sonlar¿ndan itibaren bälayan mali ve askeri sorunlar¿n neden oldu¿u ve bu yüzy¿la da tevarüs etmi¿ baz¿ sorunlarla u¿rämak durumunda kalm¿¿t¿r. Sorunlar¿n çözümü için bävurulan temel yöntem; idari, askeri ve mali alanlarda merkeziyetçi bir yönetim in¿a etmek olmu¿tur. Mali alanda bir merkezîle¿menin ürünü olarak iltizam ve malikâne sistemleri yayg¿nlät¿r¿lm¿¿t¿r. ¿ltizam ve elde ettikleri idari görevler sayesinde daha da zenginle¿mi¿, reaya ile merkezi idare aras¿nda önemli arac¿ konumunda bulunmaktayd¿lar. Bu görevler sayesinde zenginle¿en yerel ailelerin birer güç odä¿ haline geldikleri, tärada etkisi azalan merkezi idare için asker ve vergi toplama gibi konularda yard¿m¿na ihtiyaç duyulan bir konuma geldikleri görülmektedir. Bu yerel güçler üstlendikleri görevler sayesinde reaya ile devlet aras¿nda vazgeçilmesi zor birer ara bulucu konumuna yükselmi¿ bulunmaktayd¿lar. Modern merkeziyetçili¿in in¿as¿na paradoksal olarak yereldeki güç odaklar¿, merkezi hükumetin d¿¿layamayacä¿ ve ileride Osmanl¿ yerel yönetimlerinin çekirde¿ini olu¿turacak bir yap¿ olu¿mas¿na zemin haz¿rlam¿¿t¿r.