Awtor pokazywaet, kak krizis zapadnogo razuma, zatragiwaüschij wse prostranstwa mira, osweschaetsq francuzskimi postmodernistskimi romanistami. Nachinaq s kritiki krajnego wysokomeriq, harakterizuüschego racional'nost', razmyshleniq wedut k duhownosti i spleteniü kul'turnyh singulqrnostej, kotorye qwlqütsq merami, prinimaemymi dlq kollektiwnogo mira, smirenie kotorogo stanet osnownym.