Bu romani 1830daki aslindan hicbir sey degismeksizin yayimliyorum. Bunun iki sakincasi olabilir. Birincisi, okuyucu bakimindan Kisiler Italyan olduklarindanokuyucu daha az ilgileneceklerdir belki. Bu ülkenin insanlari Fransizlar dan oldukca farklidir. Italyanlar ictendir, iyi insanlardir, cekingen degillerdir, akillarindan geceni söyleyiverirler. Zaman zaman gurura kapilsalar da bu, tutku haline gelir, benlik adini alir. Sonra, yoksulluk gülünc bir durum degildir onlar icin. Ikinci sakinca ise, yazari ilgilendirmektedir. Acik söyleyeyim, öykünün kahramanlarinin yaradilislarinin sertliklerini, tutarsizliklarinin oldugu gibi birakmayi göze aldim. Buna karsilik cekinmeden söylüyorum, yaptiklarinin coguna da ahlak bakimindan ayipladim. Parayi her seyden cok seven, kin ya da sevgi ugruna hic günah islemeyen Fransizlar in yaradilislarindaki yüksek ahlaki, sevimlilikleri onlara vermek neye yarar Bu romandaki Italyanlar, bunun tersidirler. Zaten ban öyle geliyor ki, insan ne zaman güneyden kuzeye iki y6üz fersah yol gitse, yeni bir manzara gibi yeni bir roman da cikar ortaya. Papazin sevimli yegeni, düses Sanseverinayi tanimis, cok da sevmisti. Benden de onun basindan gecen ayiplanmaya deger olaylari hic degistirmeden yazmami rica etti. Ben de bu ricalara uydum.
Hinweis: Dieser Artikel kann nur an eine deutsche Lieferadresse ausgeliefert werden.
Hinweis: Dieser Artikel kann nur an eine deutsche Lieferadresse ausgeliefert werden.