Kurztext Niniejsza praca po¿wi¿cona jest wielowymiarowemu badaniu tak z¿o¿onego i interesuj¿cego gatunku literackiego, jakim jest parodia. Przedstawiono tu typologi¿ parodii, jej w¿äciwo¿ci poznawcze oraz opisano intertekstualny i poliferencyjny charakter parodii. Autor proponuje system j¿zykowych ¿rodków parodii, które opieraj¿ si¿ na takich zasadach jak analogia i kontrast. Monografia analizuje folklorystyczne i zabawowe korzenie parodii. Przes¿ankom teoretycznym towarzyszy studium obszernego materiäu, reprezentowanego przez parodie angloj¿zycznych autorów XVIII, XIX, XX, XXI wieku. Monografia przeznaczona jest dla studentów i doktorantów kierunków filologicznych, nauczycieli oraz szerokiego grona badaczy lingwistyki.