Demokracja wewn¿trzpartyjna jest elementem demokracji uczestnicz¿cej, która jest powszechnie postrzegana jako niezb¿dna dla rozwoju kultury demokratycznej w szerszym spo¿ecze¿stwie. Niniejsza ksi¿¿ka analizuje stan demokracji wewn¿trzpartyjnej w Afryce Wschodniej, ze szczególnym uwzgl¿dnieniem tego, jak procesy instytucjonalizacji, inkluzywno¿ci i (de)centralizacji wp¿ywaj¿ na poziom demokracji uczestnicz¿cej. Podczas gdy trwa debata na temat tego, jak bardzo wewn¿trzna demokracja jest dobra dla skuteczno¿ci partii politycznych, istnieje pewien konsensus co do jej u¿yteczno¿ci w zwi¿kszaniu demokracji uczestnicz¿cej w szerszym spo¿ecze¿stwie. Dyskusja ta opiera si¿ na normatywnej teorii politycznej, opracowanej w du¿ej mierze na podstawie badä nad partiami politycznymi w zachodnich demokracjach. Niniejszy artyku¿ stara si¿ okre¿li¿, czy i do jakiego stopnia modele te s¿ odpowiednie do badania i analizy afrykäskich partii politycznych i systemów partyjnych. Stwierdza, ¿e podczas gdy demokracja wewn¿trzpartyjna jest po¿¿danym ideäem, afrykäskie partie polityczne s¿ produktem odr¿bnych okoliczno¿ci spo¿eczno-ekonomicznych i historycznych, do których istniej¿ce modele nie pasuj¿ w pe¿ni i wymagaj¿ rewizji.