Okul ve egitimin temel ögelerinden birini rehberlik ve psikolojik danisma faaliyetleri olusturmaktadir. Ögretmenlerin egitim ve okulun amaçlarini gerçeklestirmedeki rolü ve önemi büyüktür. Ögretmenlerin, rehberlik ve psikolojik danisma faaliyetlerine yönelik olumsuz tutumlarinin egitim sürecine zayiflatici bir etkisi oldugu açiktir. Rehberlik ve psikolojik danisma faaliyetlerine yönelik problemlerin çözülebilmesi için ögretmenlerin önce kendi problemlerinin farkinda olup bunlari çözebilmeleri gerekmektedir. Ögretmenlerin ögrenciler için sorun olarak gördükleri bir çok durum ve olayin kaynagi, okuldaki rehberlik ve psikolojik danisma faaliyetlerinin yeteri kadar yerine getirilememesi ile ilgili olabilir. Bu eserde ilkokul ve ortaokul ögretmenlerinin rehberlik ve psikolojik danisma faaliyetlerine yönelik tutumlarini tespit etmek, tutumlarini etkileyen durumlari belirlemek amaçlanmistir. Arastirma için öncelikle bir tutum ölçegi gelistirilmis, ardindan söz konusu ölçek 368 brans ve sinif ögretmenine uygulanmistir. Elde edilen veriler degerlendirilerek çesitli demografik degiskenlere göre karsilastirilmistir.