A co je¿li obecne sposoby p¿ywania by¿y tylko etapem w procesie adaptacji cz¿owieka do ¿rodowiska wodnego? Co by by¿o, gdyby w zanurzeniu mo¿na by¿o p¿yn¿¿ szybciej ni¿ stosuj¿c cztery oficjalne poci¿gni¿cia p¿ywackie? Niektóre gatunki zwierz¿t, po opanowaniu suchego l¿du i dzi¿ki odpowiednim zaburzeniom genetycznym, powróci¿y do wody. Tej odysei towarzyszy¿a zasadnicza transformacja mechanizmów nap¿dowych: zrezygnowano z dziäania ko¿czyn ci¿gn¿cych i pchaj¿cych wod¿ na rzecz falowania cäego ciäa. Cz¿owiek posiada zdolno¿¿ uczenia si¿, która odró¿nia go od wi¿kszo¿ci innych zwierz¿t. Kultura to jego znak rozpoznawczy. P¿ywanie delfinem nie jest dla niego naturalne, ale nie jest trudniejsze i bardziej sztuczne ni¿ styl grzbietowy, piersiowy, motylkowy czy crawl. W tym celu wykorzystana zostanie teoria ewolucji, teoria gier oraz naukowa obserwacja zdarze¿ na wysokim poziomie. Poza apelem o wy¿onienie pi¿tego skoku, jest to antropologiczna refleksja nad arbitralnym charakterem wiedzy p¿ywackiej, umiej¿tnie podtrzymywanej przez instytucj¿ sportow¿.