Literatura w staro¿ytnym Rzymie, oprócz tego, ¿e by¿a dekoracyjna, by¿a równie¿ utylitarna. Miäa ona na celu m.in. odczytanie istotnych kwestii ludzkich, poniewä by¿a niekiedy artystycznym prze¿o¿eniem kwestii politycznych.To upolitycznienie literatury znajduje odzwierciedlenie w pracach wybitnych przedstawicieli Latynosów, w tym przypadku ¿aci¿skiego historyka Publiusa Corneliusa Tacitusa, który w czasach nowo¿ytnych uwäany by¿ za "mistrza polityki".Rzeczywi¿cie, sposób, w jaki zajmuje si¿ sprawami w¿adzy, usposobieniami cesarzy, donosami i dysymulacjami oraz przyczynami zdarze¿ zaskakuje nas, gdy konfrontujemy je z mniej wnikliwymi i przenikliwymi narracjami innych historyków ¿aci¿skich.Tacitus, spadkobierca po upad¿ych republikäskich szlachciców, wydaje si¿ wspaniale schematyzowä swoj¿ wizj¿ i odczytywanie re¿imu cesarskiego w swoich pracach.