Ta ksi¿¿ka przeanalizuje Czekanie na Godota, Happy Days i Endgame Samuela Becketta jako metafikcyjne sztuki, które zwracaj¿ uwag¿ na ich status jako artefaktów w zadawaniu pytä o zwi¿zek mi¿dzy fikcj¿ a rzeczywisto¿ci¿, zwykle u¿ywaj¿c ironii i autorefleksji. Umieszczone w centrum Teatru Absurdu sztuki Becketta wskazuj¿ przede wszystkim na kiepsk¿ sytuacj¿ cz¿owieka, który w otaczaj¿cym go chaosie walczy o ¿ycie. Jest to wybitna cecha dramatów Becketta i bior¿c pod uwag¿ kontekst kulturowy, spo¿eczny i polityczny, w którym ¿y¿ Beckett i narodzi¿ si¿ ponowoczesno¿¿, napotykamy styl pisarski, który rozdar¿ granice dramatu naturalistycznego, w którym istot¿ jest konwencjonalna fabu¿a. Zamiast tego sztuki Beckettian, a zw¿aszcza te, które b¿d¿ tu omawiane, s¿ dalekie od okre¿lonej fabu¿y i zak¿adaj¿ sparali¿owane dziäanie. Oznacza to, ¿e nie ma wyränego post¿pu. Przewänie bawi¿ si¿ w sztukach, parodiuj¿c ludzk¿ sytuacj¿.
Hinweis: Dieser Artikel kann nur an eine deutsche Lieferadresse ausgeliefert werden.
Hinweis: Dieser Artikel kann nur an eine deutsche Lieferadresse ausgeliefert werden.