Ksi¿¿ka analizuje preceptoring z perspektywy lekarzy oddziäu ratunkowego szpitala klinicznego w Goiânia (GO). By¿o to badanie jako¿ciowe, w którym wzi¿¿o udziä 15 lekarzy w okresie od stycznia do marca 2013 r., z wykorzystaniem cz¿¿ciowo ustrukturyzowanych wywiadów. Zastosowano technik¿ tematycznej analizy tre¿ci. Bycie preceptorem oznacza przekazywanie wiedzy i branie odpowiedzialno¿ci za szkolenie zawodowe. Najcz¿¿ciej wymienianymi czynno¿ciami by¿y dyskusje na temat przypadków klinicznych i chirurgicznych. Preceptoring ma fundamentalne znaczenie dla procesu nauczania-uczenia si¿ i przyczyni¿ si¿ do kontynuowania nauki przez preceptora. Udogodnienia obejmowäy dobre relacje wielozawodowe, zainteresowanie studentów i dobre szkolenie teoretyczne; trudno¿ci obejmowäy brak infrastruktury i czasu, s¿ab¿ komunikacj¿ mi¿dzy nauczycielami i preceptorami oraz brak szkole¿. Wniosek by¿ taki, ¿e preceptorzy przyczynili si¿ do szkolenia przysz¿ych profesjonalistów i ¿e napotkali wiele trudno¿ci w pe¿nieniu tej roli, sugeruj¿c popraw¿ infrastruktury, warunków pracy i szkolenia. Ta ksi¿¿ka jest skierowana do studentów, preceptorów, nauczycieli, mened¿erów instytucji szkolnictwa wy¿szego i s¿u¿by zdrowia.