Wspóln¿ ide¿ mi¿o¿ci jest po¿¿czenie jednostek w jedno. Idea ta przenikn¿¿a do cäego spo¿ecze¿stwa tak, ¿e teraz zostäa uznana za oczywist¿. Taka idea po¿¿czenia dwóch jednostek jest w rzeczywisto¿ci szkodliwa, a nie pomocna. Zaczynaj¿c od Sartre'a, jest on paradygmatycznym przyk¿adem z¿ego funkcjonowania tradycyjnego modelu mi¿o¿ci. Poprzez doprowadzenie modelu fuzji do jego ostatecznej kulminacji, mi¿o¿¿ jest niemo¿liwa lub - w¿ród innych rzeczy - sadomasochistyczna. Beauvoir odczytuje pogl¿d Sartre'a jako wersj¿ mi¿o¿ci w z¿ej wierze. Swoje pogl¿dy wprowadza, przedstawiaj¿c relacj¿ o "kobiecie zakochanej", która jest przyk¿adem kobiety w interpretacji mi¿o¿ci Sartre'a. Beauvoir stwierdza, ¿e autentyczna mi¿o¿¿ mo¿e si¿ zdarzy¿ tylko wtedy, gdy jednostki s¿ równe. W ten sposób mi¿o¿¿ mo¿e mie¿ podstawy do kulminacji i fuzji. Irigaray patrzy na model fuzji jako obalony. Widzi to, co Sartre i Beauvoir zak¿adaj¿, zak¿adaj¿c najwäniejsze rzeczy. Irigaray twierdzi, ¿e prawdziwa mi¿o¿¿ opiera si¿ na ró¿nicach - szczególnie seksualnych - z których Sartre i Beauvoir nie zdaj¿ sobie sprawy. Patrz¿c na relacj¿ Irigaraya o mi¿o¿ci, tradycyjny model fuzji zostaje obalony, a mi¿o¿¿ oparta na ró¿nicach jest oklaskiwana.
Hinweis: Dieser Artikel kann nur an eine deutsche Lieferadresse ausgeliefert werden.
Hinweis: Dieser Artikel kann nur an eine deutsche Lieferadresse ausgeliefert werden.