Poliamidowa membrana jest kluczowym elementem w procesie oczyszczania wody w procesie odwróconej osmozy. Ma ona wi¿cej zalet ni¿ membrany octanowe celulozy, ale jest podatna na tworzenie si¿ biofilmu i degradacj¿ chloru. Aby membrana poliamidowa mog¿a by¿ uznana za idealn¿, musi charakteryzowä si¿ dobr¿ wydajno¿ci¿, d¿ug¿ ¿ywotno¿ci¿ i niskimi kosztami. Wydajno¿¿ mo¿e by¿ regulowana poprzez zmian¿ warunków przygotowania podczas polimeryzacji mi¿dzyfazowej. Jednak¿e stwierdzono, ¿e metoda ta nie jest w stanie zoptymalizowä zarówno strumienia wody jak i odrzucenia soli w tym samym czasie. Dlatego te¿ optymalizacja wydajno¿ci membran musi by¿ wykonywana w zale¿no¿ci od danej sytuacji. Odporno¿¿ na chlor mo¿e by¿ zwi¿kszona przez metylowanie azotu amidowego oraz przez zmian¿ rodzaju aminy u¿ytej do syntezy poliamidowej membrany. Ponadto, metoda wk¿adu grupowego mo¿e by¿ stosowana do przewidywania wyników w przypadku, gdy membrany poliamidowe nie posiadaj¿ danych do¿wiadczalnych pozwalaj¿cych na skorelowanie ich w¿äciwo¿ci. Jest to u¿yteczne przy wst¿pnym wyborze typu poliamidowej membrany. Praca ta jest przydatna dla studentów lub badaczy, którzy badaj¿ dalsze mo¿liwo¿ci w dziedzinie membran do oczyszczania wody.