Communicatie over de volksgezondheid in een museale context is een nog nauwelijks aangeboorde bron voor de bevordering van gezondheid en welzijn onder gemeenschappen. Vanwege de waargenomen obstakels waarmee volksgezondheidsthema's verband lijken te houden, komt in musea gebaseerde gezondheidspromotie niet zo vaak voor als anders het geval zou zijn. Verschillende musea hebben echter het idee verworpen dat volksgezondheidskwesties een belemmering vormen; en hebben in plaats daarvan dringende gezondheidsproblemen omarmd als belangrijke onderwerpen die via innovatief gebruik van communicatiemedia aan het publiek worden overgebracht. Voortbouwend op theorie op het gebied van volksgezondheid, communicatie en museumleren, blijkt uit vier casestudy's van musea geavanceerde communicatietechnieken te gebruiken bij het weergeven van proactieve onderwerpen en een centrale rol te spelen in hun gemeenschap. Patronen die uit de casestudy's blijken, suggereren dat in musea gebaseerde gezondheidsbevordering succesvol is als vijf principes worden gevolgd. Er wordt gesuggereerd dat musea deze punten in overweging nemen bij het presenteren van onderwerpen over volksgezondheid, en dat het, ongeacht de missie van een non-profitorganisatie, belangrijk is om het publiek voor te lichten over gezondheid.