Ksi¿¿ka ta bada relacje pomi¿dzy rdzennymi mieszkäcami Gwatemali i organizacjami Ruchu Majów w kontek¿cie po zako¿czeniu konfliktu. Identyfikuje ona kluczowe aspekty wymagä rdzennych pracowników i ich udziä w organizacjach Majów, jak równie¿ w organizacjach pracy rynkowej. Je¿li ruchy spo¿eczne nie maj¿ ju¿ zwi¿zku z obywatelami i dlatego nie mog¿ ju¿ reprezentowä zwyk¿ych ludzi, to reprezentowanie i przekazywanie ¿¿dä powinno by¿ dokonywane przez organizacje spo¿ecze¿stwa obywatelskiego. Dlatego te¿ niniejsza praca zaczyna si¿ od zäo¿enia, ¿e mo¿e by¿ mo¿liwe znalezienie luki pomi¿dzy dyskursem Ruchu Majów a jego podstawami. Specyficzne wymagania rdzennych mieszkäców miast mog¿ nie by¿ uwzgl¿dnione w celach organizacji Majów. G¿ównym argumentem jest to, ¿e ¿¿dania rdzennych pracowników nie s¿ zwi¿zane z pochodzeniem etnicznym, ale z ich kondycj¿ jako pracowników. Analiza wywiadów pokazuje, ¿e ¿¿dania rdzennych pracowników s¿ zarówno etniczne, jak i zawodowe, dlatego te¿ organizacje Majów, jako sposób na promowanie trwäego pokoju, musz¿ uwzgl¿dniä oba rodzaje ¿¿dä i zach¿cä do integracyjnej to¿samo¿ci.