In de afgelopen dertig jaar is het totale vruchtbaarheidscijfer van Turkije aanzienlijk gedaald. Toch houden veel provincies in het oosten en zuidoosten van het land een veel hoger vruchtbaarheidsniveau aan dan het nationale gemiddelde. Deze regionale ongelijkheid wordt vaak verklaard door de cultuur als gevolg van de intensiteit van de Koerdisch sprekende bevolking in de regio's. Echter, "cultuur" is een problematisch begrip. Wanneer het op een apolitieke manier wordt gebruikt, kan cultuur ongelijke sociale verhoudingen verhullen waarin reproductief gedrag is ingebed. Dit boek daagt een cultureel verhaal uit vanuit een feministisch perspectief en probeert een nieuw licht te werpen op de sociale dynamiek achter de hoge vruchtbaarheid van de Koerden in Oost-Turkije. Het onderzoekt de reproductieve praktijken onder Koerdische plattelands- en stadsmigrantenvrouwen en verklaart een bepaalde vorm van patriarchale organisatie van de voortplanting. Dit boek moet studenten van vrouwenstudies, sociologie en antropologie interesseren.