Deze studie onderzocht of individuele verschillen in gedragsinhibitie bijdragen aan alcohol en andere drugs (AOD)-gerelateerde problemen via het mechanisme van het gebruik van AOD om om te gaan met negatief affect, vooral bij individuen met hogere niveaus van respons perseveratie. De resultaten wezen op een gebrek aan een associatie tussen gedragsremming en AOD-gerelateerde problemen en mogelijke verklaringen hiervoor worden besproken. Post-hoc analyses gaven een profiel van klinische indicatoren binnen een risicosteekproef en gaven aan dat gedragsremming significantie benaderde als een kwadratische voorspeller. Als zodanig geeft deze studie een identificatie van factoren die het risico op problematisch AOD-gebruik aangeven (matige mate van gedragsremming, hoge mate van gebruik om ermee om te gaan). Daarnaast kan de onverwachte aard van de relatie tussen respons perseveratie en AOD-gerelateerde problemen duiden op een discrepantie tussen zelfrapportage en werkelijke problemen, die kan worden toegeschreven aan het niet herkennen van het gedrag als problematisch. De resultaten van dit onderzoek geven inzicht in hoe beperkingen in probleemherkenning (PR) verslavend gedrag in stand kunnen houden en ondersteunen het gebruik van klinische technieken die PR verhogen.
Hinweis: Dieser Artikel kann nur an eine deutsche Lieferadresse ausgeliefert werden.
Hinweis: Dieser Artikel kann nur an eine deutsche Lieferadresse ausgeliefert werden.