Franz KAFKA napisä w swojej ksi¿¿ce " Proces " (1925), ¿e: "[...] Sprawiedliwo¿¿ musi by¿ nieruchoma, inaczej jej waga si¿ przewróci i nie b¿dzie sprawiedliwego procesu. Zdaniem autora, wszelka sprawiedliwo¿¿, czy to pästwowa, instytucjonalna czy prywatna, pocz¿tkowo stanowi gwarancj¿ równo¿ci, ale gdy funkcja orzeczenia waha si¿ pod wzgl¿dami innymi ni¿ prawo stron, wówczas ta sprawiedliwo¿¿ staje si¿ plag¿. Problemem poruszonym w tej ksi¿¿ce jest skuteczno¿¿ równo¿ci stron przewidzianej przez prawo OHADA. Czy to równo¿¿ de facto czy de jure? Odpowied¿ na ten problem przypomina w pierwszej cz¿¿ci ramy prawne równo¿ci stron, w szczególno¿ci przepisy ustawy arbiträowej OHADA, które s¿ równie¿ inspirowane konwencjami ICSID i ustawami modelowymi UNCITRAL. Wdro¿enie tej zasady nie jest jednak pozbawione trudno¿ci, zw¿aszcza w przypadku s¿ynnej sprawy dotycz¿cej konfliktu interesów ADIDAS we Francji, a tak¿e z¿o¿ono¿ci arbiträu wielostronnego i odwiecznej kwestii wynagrodzenia arbitrów. Dlatego w drugiej cz¿¿ci ksi¿¿ki pojawiaj¿ si¿ pewne sugestie.
Hinweis: Dieser Artikel kann nur an eine deutsche Lieferadresse ausgeliefert werden.
Hinweis: Dieser Artikel kann nur an eine deutsche Lieferadresse ausgeliefert werden.