Z biegiem lat czytanie stäo si¿ czynno¿ci¿ obowi¿zkow¿ dla kädego rozs¿dnego cz¿owieka. Obecny ¿wiat nie dopuszcza do siebie ludzi z fobi¿ do czytania. Dzieci skazane s¿ na ponad dziesi¿¿ lat w szkole tylko po to, aby czytä. Nawet na najodleglejszych kontynentach, gdzie technologia jest o sto lat opó¿niona w stosunku do ¿wiata zachodniego, czytanie jest integraln¿ cz¿¿ci¿ tych spo¿ecze¿stw. Ale oczywi¿cie cz¿owieka nigdy nie mo¿na zmusi¿ do robienia tego, czego nie chce. Jest takie popularne powiedzenie: "je¿li chcesz co¿ ukry¿ przed Murzynem lub Afrykäczykiem, napisz to". Brzmi to tak, jakby Afrykäczycy bardziej s¿uchali ni¿ czytali. W Afryce znak z napisem "nie wchodzi¿" mo¿e nie by¿ respektowany, je¿li nie stoi obok niego osoba, która go dla nas odczyta. Afrykanie s¿ po prostu tak przyzwyczajeni do tradycji ustnej, ¿e tradycja literacka jest im niemal obca. Uganda jest krajem w Afryce Wschodniej, który wydaje si¿ przestrzegä tych zasad afrykäsko¿ci. Ta ksi¿¿ka bada przyczyny s¿abej kultury czytania w Ugandzie i mo¿liwe rozwi¿zania dla tego. Badanie powinno pomóc pozby¿ si¿ tego z¿ego nawyku zarówno w instytucjach edukacyjnych, jak i na poziomie publicznym, który wydaje si¿ by¿ najbardziej dotkni¿ty przez to.