27,99 €
inkl. MwSt.
Versandkostenfrei*
Versandfertig in 1-2 Wochen
  • Broschiertes Buch

De mijnbouw in Ecuador bestaat voornamelijk uit kleinschalige of ambachtelijke mijnbouw, die ernstige milieuproblemen veroorzaakt door het hoge gehalte aan zware metalen dat door het afvalwater in de belangrijkste mijnbouwgebieden van het land wordt geloosd. Aan de andere kant is het bekend dat ijzer en ijzersulfide nanodeeltjes een hoge adsorptie van verschillende vervuilende stoffen vertonen. In dit onderzoek is de werking van multicomponent nanodeeltjes (NPsMC) in metaalverontreinigde bodems bestudeerd. Hiertoe is chemische synthese uitgevoerd en is de karakterisering uitgevoerd met behulp…mehr

Produktbeschreibung
De mijnbouw in Ecuador bestaat voornamelijk uit kleinschalige of ambachtelijke mijnbouw, die ernstige milieuproblemen veroorzaakt door het hoge gehalte aan zware metalen dat door het afvalwater in de belangrijkste mijnbouwgebieden van het land wordt geloosd. Aan de andere kant is het bekend dat ijzer en ijzersulfide nanodeeltjes een hoge adsorptie van verschillende vervuilende stoffen vertonen. In dit onderzoek is de werking van multicomponent nanodeeltjes (NPsMC) in metaalverontreinigde bodems bestudeerd. Hiertoe is chemische synthese uitgevoerd en is de karakterisering uitgevoerd met behulp van microscopische en analytische technieken SEM, TEM, EDS en XRD. De resultaten toonden aan dat meer dan 90% van de Cd, Cr, Ni en Hg immobilisatie werd verkregen bij toepassing van een 2:1 ratio (NPsMC: Soil, mL/g); terwijl voor Cu, Pb en As een percentage van 80, 70 en 46% respectievelijk werd verkregen. De pH was de belangrijkste factor voor de immobilisatie van verontreinigingen, in dit geval werkte het negatief voor de As, bovendien werd het percentage van de metaaluitloging verminderd na de toepassing van NPsMC. Geconcludeerd wordt dat deze techniek een krachtig instrument is voor de sanering van gebieden die verontreinigd zijn met zware metalen.
Hinweis: Dieser Artikel kann nur an eine deutsche Lieferadresse ausgeliefert werden.
Autorenporträt
Erika Llumiquinga is een biotechnologisch ingenieur van de Universiteit van de Strijdkrachten -ESPE, Ecuador. Voor de ontwikkeling van haar afstudeerproject heeft ze zich aangesloten bij het Center for Nanoscience and Nanotechnology (CENCINAT), waar ze heeft meegewerkt aan de ontwikkeling van verschillende projecten gericht op het gebruik van nanodeeltjes voor de sanering van gebieden die zijn verontreinigd door mijnbouw.