Su esas durusta asker selami veren kisa pantolonlu cocuk benim. Alman Harbi yillariydi. Her gece biraz daha karanlik... Topla tüfekle olmasa da, disimizle, tirnagimizla ve yasadigimiz sefaletle bizler de icindeydik savasin. Ayaklarimiz ciplak, kiligimiz kiyafetimiz haliyle biraz perisan. Ama olsun, utanip cekinecek kimsemiz yoktu ki... Biz cok nadir cikardik insan icine. Su yamactaki beyaz deniz feneri var ya, iste orada yasardik, herkesten uzakta... Farkinda degildik o zamanlar hicbirimiz; yalnizlik ve yoksulluk nasibimiz olsa da, meger cocukluk günlerimizin o son demleri aslinda hayatimizin en güzel dönemleriymis... Firat Sunel duygu yüklü bu romaninda, herkesten ve her seyden uzak bir deniz fenerinin issizliginda yasam mücadelesi veren, köklerinden koparilmis bir ailenin dramini cocukluk günlerinin masumiyetiyle anlatiyor. Günün birinde karsilarindaki adalarin Nazi ordulari tarafindan isgal edilmesi aci hatiralari deprestirir ve gecmisin gölgesinde ailenin hayati hizla degisir...
Hinweis: Dieser Artikel kann nur an eine deutsche Lieferadresse ausgeliefert werden.
Hinweis: Dieser Artikel kann nur an eine deutsche Lieferadresse ausgeliefert werden.