Cahit Zarifoglunun daha önce kitaplastirilmamis yazilarinin yer aldigi bu eser, onun ilk genclik yillarinda, henüz on yedi, on sekiz yaslarinda Demokrasiye Hizmet, Genclik ve Engizek gibi mahalli gazetelerde heyecanla yazdigi yazilarin bir araya getirilmesiyle ortaya cikiyor. Genc sair, okurlarini Marasin sokaklarinin, cocuklarinin, genclerinin, ihtiyarlarinin, geleneklerinin arasindan gecirerek sehrin damarlarinda dolastiriyor. Daha o yaslarda sehrin ruhunun pesine düsen Zarifoglu, Sehirde Köse Bucakta, 1950li yillarin Marasinin sosyal ve kültürel meselelerine egiliyor, cocuk ve genclerin ilgilerini sorguluyor, sehrin meydanina yapilan cicek tarhlarinin güzelligine dikkat cekiyor, tarihi dokusunun yitip gitmesini üzüntüyle karsiliyor ve belki de böylece onu ileride Türk siirinin yildizlari arasina yerlestirecek o kendine has imgeler evrenini de kurmaya basliyor. ehir uyuyor, sair uyumuyor, yürüyor, görüyor ve yaziyor Bu katarlar durmaksizin gider. Yollar, -insanlarin alnindaki gibi- iki kara cizik. Ugurlayani olmayanlardan biri, uyur uyanir, bunlari düsünür.
Hinweis: Dieser Artikel kann nur an eine deutsche Lieferadresse ausgeliefert werden.
Hinweis: Dieser Artikel kann nur an eine deutsche Lieferadresse ausgeliefert werden.