Nicht lieferbar
Insan, seninle anlam kazandi; seninle manasina kavustu, varlik. Sen yoksun diye, yüzler gülmüyor; tahammül sinirini asti hayat. Yoklugunu firsat bilenler, kan gölüne cevirdiler dünyayi. Kuzey, güneyi eziyor; kara bulutlar cöküyor, semadan tüm evrene. Yaradanin üstünlük ölcüsü takva iken, ne mutlu irklar türedi. Ilahlik yarisina girenin biri, digerine Sana, benden gayri özgürlük veren olmaz; benim istedigim kadar hürsün; ya sev, ya terk et ile inkarin daniskasiydi. Ey lemlere Rahmet Olan Yoklugunda sahte liderler dolasiyor, sagda solda; Kurtulus bende diyor, her biri. Halklarini atiyorlar gayyaya bilerek, isteyerek. Izmler cöplügüne döndü dünya Insani insan yapan degerler pazara düstü; dosta kursun, düsmana gül. Tutulan yol hak olsaydi, cokluguna ragmen zelil olur muydu, seni sevenler