De functie van tanden kan door beweeglijkheid worden belemmerd. Versterking van de steunweefsels is nodig om de beweeglijkheid te verminderen en de functie te herstellen. Spalken worden gebruikt om getraumatiseerde tanden die schade hebben opgelopen in hun ondersteunende structuren te immobiliseren, waardoor hun voortdurende beweging wordt voorkomen. Door de krachten op de aangetaste tanden te herverdelen, minimaliseert de spalk de gevolgen van het verlies van steun. De spalk stabiliseert de tanden als een eenheid door gezonde tanden op te nemen, en geleidt de krachten van de afzonderlijke tanden naar de nieuwe eenheid als geheel, met inbegrip van de gezondere tanden, wat resulteert in een nieuwe toename van de kroon-wortelverhouding en een netto afname van de krachten op de afzonderlijke tanden, vooral in horizontale richting.