Na het succes van de revolutie in 1979 en de transformatie van Iran naar een theocratische democratie in de jaren tachtig, begonnen beelden uit de negentiende eeuw in de Iraanse beeldcultuur te verschijnen, van theater en film tot schilderkunst en fotografie. Deze kredieten omvatten negentiende-eeuwse foto's gemaakt door Iraniërs, mode en symbolen van het Iraanse rijk, zoals de leeuw en de zon. In "Mirrors with Memories" onderzoekt Scheiwiller het gebruik van dergelijke beelden door hedendaagse Iraanse fotografen. Ze stelt dat de reconstructies van het verleden in de foto's van deze kunstenaars ruimtes zijn die de ¿officiële¿ herinnering en geschiedenis betwisten. Herinnering wordt een daad van protest en helpt om de perspectieven van voorheen uitgesloten segmenten van de samenleving opnieuw te integreren. De instellingen die vooral op deze foto's voorkomen, zijn de harem en de fotostudio. Er is een fascinerende en diep significante analogische relatie tussen deze twee ruimtes als locaties voor de deconstructie van de verhalen over natie, modernisering en gender.