In de wereld van vandaag gaan we geen dag voorbij zonder de woorden "klimaatverandering" te lezen of te horen. Politici en beleidsmakers zijn elk jaar op wereldwijde klimaattoppen samengekomen om manieren te vinden om de crisis te verlichten. Het is al tientallen jaren bekend dat de menselijke creativiteit een resource-intensieve economie heeft ontwikkeld die een ongekende tol eist van de natuur. De technocratische benadering van de ontwikkeling heeft echter bepaalde spirituele en filosofische waarden genegeerd die de menselijke energie eeuwenlang hebben gekanaliseerd binnen cultuur-specifieke ethische grenzen. De mensheid heeft niet alleen wetenschappelijke oplossingen nodig, maar ook spirituele begeleiding bij het gebruik van de beperkte middelen van onze planeet. In deze context kan men zich ook afvragen of de leerstellingen van de oude spirituele geschriften de hedendaagse hindoes overtuigen om actie te ondernemen die gericht is op het verzachten van de effecten van menselijk handelen op het milieu. In deze monografie gaat de auteur, een internationale milieuactivist, in op het zelden besproken onderwerp van het verlichten van de klimaatveranderingscrisis met behulp van spiritualiteit in de context van het hindoeïsme.