De monografie presenteert onze eigen gegevens en die uit de literatuur over de fysiologische, biochemische en genetische rol van stresspolypeptiden bij het bepalen van de resistentie van planten tegen extreme temperatuursomstandigheden, de transcriptie van stressgenen en de translatie van overeenkomstige eiwitten. Daaronder zijn antivrieseiwitten die de cellen reguleren en beschermen tegen schade door ijs, moleculaire chaperonen en dehydrines die macromoleculen beschermen tegen schade, en stressproteïnen die tijdens een koude schok de oxidatieve fosforylering in de mitochondriën ontkoppelen en het mogelijk maken de positieve temperatuur in cellen bij hypothermie gedurende enige tijd plaatselijk te handhaven, zodat de plant zich kan voorbereiden op de daaropvolgende actie van negatieve temperatuur. Het boek is bestemd voor plantenfysiologen, biochemici en genetici, botanici en studenten van instellingen voor hoger onderwijs.