Sarraf Nizamattinin kücük kizi babasinin kalbine tutkundu. Onun, her bir mevsimde ayri carpan, ama her seferinde ayni kalmayi bilen bir kalbi oldugunu biliyordu. Bu yüzden anlayisli ve bilgeydi; bu yüzden katinin karsisinda yumusak, uzagin yaninda yakin, yalnizin arkasinda yandas gibi dururdu. Bir hakikat kendini ona acmadan, o asla önyarginin patikalarinda yürümeye kalkmazdi. Cift kanatli kapi kendisi icin calinmaya basladiginda, kücük kiz, hicbir beklentisi olmadan oturdu perdenin gerisine. Bu haliyle, Simurga varmak icin yollara düsen saf kuslara benziyordu. Neyi aradigini, perdenin öte yüzünde bekleyenler söyleyecekti ona. Bu oturus öyle uzun sürdü, öyle uzun sürdü ki, bütün kent onu konusur oldu.
Hinweis: Dieser Artikel kann nur an eine deutsche Lieferadresse ausgeliefert werden.
Hinweis: Dieser Artikel kann nur an eine deutsche Lieferadresse ausgeliefert werden.