De monografie behandelt de theoretische problemen van de synergetische aanpak in het humanitaire onderzoek. Verschillende richtingen en concepten van synergetische potentiële toepassing in onderwijs en pedagogische wetenschap worden geanalyseerd. De principes van het synergetisch paradigma en de mogelijkheden voor de constructie van een model van studentenzelfbestuur op basis van de synergetische benadering worden bekeken aan de hand van het voorbeeld van de organisatie van studentenzelfbestuur aan de universiteit. De theoretische problemen van studentenzelfbestuur als structureel onderdeel van universiteitsmanagement worden geanalyseerd. De auteur geeft zijn visie op de mogelijkheden voor de studie van studentenzelfbestuur vanuit het standpunt van de synergetische benadering. Het document is bestemd voor studenten, promovendi en universiteitsdocenten die belangstelling hebben voor wetenschappelijk onderzoek in de geesteswetenschappen.