Prawo kongijskie jest nieadekwatne w kwestii osób chorych psychicznie. Kilka przepisów reguluje t¿ kwesti¿ w sposób rozproszony i nieskuteczny. Pocz¿wszy od rozporz¿dzenia nr 11-83 z dnia 14 lutego 1959 r. w sprawie zakwaterowania osób, których swobodne przemieszczanie si¿ by¿oby niebezpieczne dla nich samych lub innych osób, które jest nieuchronnie przestarzäe, po kilka przepisów kodeksu rodzinnego, w tym art. 298-309 i 713, systemy ochrony i odpowiedzialno¿ci osób chorych psychicznie opieraj¿ si¿ na kulach ustawodawcy, który wykazuje nieudolno¿¿, która nie ma nazwy. Ustawa nr 15/022 z dnia 31 grudnia 2015 r. zmieniaj¿ca i uzupe¿niaj¿ca dekret z dnia 30 stycznia 1940 r. w sprawie kodeksu karnego nie by¿a wystarczaj¿ca, pomimo jej wk¿adu, aby zaj¿¿ si¿ systemami ochrony i odpowiedzialno¿ci. Wyräaj¿c pragnienie wprowadzenia szczegó¿owych przepisów dotycz¿cych zdrowia psychicznego, zäo¿eniem niniejszego opracowania jest nic innego jak dostosowanie przepisów ró¿nych wy¿ej wymienionych kodeksów do rozwoju neuropsychiatrii w celu skutecznej ochrony i odpowiedzialno¿ci osób chorych psychicznie.
Bitte wählen Sie Ihr Anliegen aus.
Rechnungen
Retourenschein anfordern
Bestellstatus
Storno