Na podstawie ponownego przemy¿lenia roli religijnych i mitologicznych podstaw rozwoju kultury duchowej w Górskim A¿taju rozpatrywane s¿ procesy t¿umaczenia dziedzictwa artystycznego. Problematyka naukowa obejmuje niedawno odkryte zabytki kultury: staro¿ytne, ¿redniowieczne i wspó¿czesne petroglify, rze¿by, sztuk¿ pasterzy ätajskich. Osobliwo¿ci artystyczne jednego z rdzennych ludów Syberii mo¿na prze¿ledzi¿ przez cäy okres rozwoju sztuk pi¿knych w górach A¿taju. Artyku¿ ukazuje zjawiska nieprzerwanej, nieci¿g¿ej i ukrytej ci¿g¿o¿ci w sztuce ludowej i profesjonalnej, uwzgl¿dniaj¿c historyczn¿ i kulturow¿ syntez¿ elementów folklorystycznych i pozakulturowych. Autorzy zauwäaj¿, ¿e ci¿g¿o¿¿ ta polega na niedysocjacji ¿wiatopogl¿du realnego i mitopoetyckiego i przejawia si¿ na ró¿nych poziomach: ideowym i wyobräeniowym, a tak¿e formalnym i stylistycznym. U podstaw mechanizmu ci¿g¿o¿ci odpowiadaj¿cego procesom odradzania si¿ kultury narodowej le¿y funkcjonowanie obrazów archetypowych.