Prace rozpocz¿te ponad dziesi¿¿ lat temu miäy na celu zbadanie mo¿liwo¿ci istnienia porz¿dku w znanych wzorach klasterów karbonylowych. Odkryto wówczas, ¿e klastery karbonylowe ¿ci¿le odpowiadaj¿ szeregowi okre¿lonemu przez S = 4n + q, gdzie n oznacza liczb¿ elementów szkieletowych w klastrze, a q jest zmienn¿ liczbow¿. Znaj¿c wzór na szereg, mo¿na by¿o dany wzór na klaster zaklasyfikowä do wzoru kategoryzacyjnego K* =Cy + Dz, gdzie y + z = n. Parametr Dz reprezentowä klan szeregu, a Cy rodzin¿ klastrów. Stosunkowo niedawno, przy pomocy liczb szkieletowych elementów reprezentowanych przez K, odkryto, ¿e wewn¿trzna funkcja generuj¿ca dana przez R = n (K -1)+1 mo¿e wygenerowä wszystkie mo¿liwe fragmenty i klastry z prekursorskiego fragmentu szkieletowego sk¿adaj¿cego si¿ z n elementów szkieletowych. To wielkie odkrycie samoistnych funkcji generuj¿cych R, generuje wszystkie mo¿liwe fragmenty i skupiska, w tym wszystkie znane i nieznane stabilne skupiska chemiczne.
Hinweis: Dieser Artikel kann nur an eine deutsche Lieferadresse ausgeliefert werden.
Hinweis: Dieser Artikel kann nur an eine deutsche Lieferadresse ausgeliefert werden.