9,49 €
inkl. MwSt.

Versandfertig in über 4 Wochen
  • Broschiertes Buch

tas - Insanlari sevmiyor musun Ihtiyar cayindan bir yudum aldiktan sonra kendisine bakti. - Genel bir soru mu - Evet - Seviyorum - O halde niye tek basina yasiyorsun - Kendimi de seviyorum. Zaman zaman kendimi baskasiyla paylasmak istemiyorum. - Ama sevgi paylasmaktir diyorlar. - Dogru. Fakat hersey paylasilmaz. Cünkü paylasmak, parcalamak degildir. - Anlayamadim. - Insanlarla paylastigin bir deger, insanlarla paylastigin bir güzellik, bu paylasmadan sonra bölünüyorsa, bu paylasmadan sonra deger ve anlami kücülüyorsa, bu paylasmak degil parcalamaktir. Genc adama göre ilginc ve gizemli…mehr

Produktbeschreibung
tas - Insanlari sevmiyor musun Ihtiyar cayindan bir yudum aldiktan sonra kendisine bakti. - Genel bir soru mu - Evet - Seviyorum - O halde niye tek basina yasiyorsun - Kendimi de seviyorum. Zaman zaman kendimi baskasiyla paylasmak istemiyorum. - Ama sevgi paylasmaktir diyorlar. - Dogru. Fakat hersey paylasilmaz. Cünkü paylasmak, parcalamak degildir. - Anlayamadim. - Insanlarla paylastigin bir deger, insanlarla paylastigin bir güzellik, bu paylasmadan sonra bölünüyorsa, bu paylasmadan sonra deger ve anlami kücülüyorsa, bu paylasmak degil parcalamaktir. Genc adama göre ilginc ve gizemli cevaplardi bunlar. Cebinden sigara paketini cikardi. - Sigara icer misin - Biraktim Bir sigara cikararak yakti. Cayindan da bir yudum alarak bardagi masanin üzerine koydu. - Ben insanlari sevmiyorum. Söyledigi söze kendisi de sasirdi. Ne olmustu kendisine. Insanlarin sorularina cevap vermek istemezken, bu ihtiyara sorusuz cevap veriyordu. - Genel bir cevap mi bu - Evet, genel - O halde bir insan olarak kendini tanimiyor, kendini sevmiyorsun. Ihtiyarin bu teshisini hic begenmemisti. Bu kesin kaniya nereden ve nasil varmisti ki Fakat yine de düsündü, yine de düsündü kendisini sevip-sevmedigini.. Akli ve duygulari karisti. Acik ve net bir cevap bulamadi sorusuna. Buna ragmen ihtiyarin teshisini cevapsiz birakmak istemedi., - Kendime deger veriyorum Ihtiyarin yüzünde ilk kez bir saskinlik ifadesi gördü. Onun neden sasirdigini düsündü. Ihtiyar sasirmakta hakliydi. Bu ihtiyara göre kendisine deger verdigini söyleyen birisi intihara gidiyordu. Kendisini anlamaktan aciz olan bu ihtiyarin, acizligini yüzüne vurmak istedir., - Beni anlayamazsin. - Önemli olan bir insanin kendisini anlamasi, dogru anlamasidir. Bu sefer ikisi de sasirmisti. Ihtiyar sözlerine devam etti., - Kendisini anlayan, dogru anlayan bir insan, bence anlasilir bir insandir. Ihtiyarin bu bilgic edasi canini sikmisti. Bu nedenle cevabini cürütmek istedi., - Neden sigara ictigimi anliyor musun - Evet Hic sigara icmeseydin anlayabilir miydin - Hayir Biraz sustu ve ilave etti., - Ne demek istedigimi anladin degil mi - Evet Rahatlamisti. Güzel bir örnekle meramini güzelce anlatmisti. Sigara icmeyen bir insan, sigara icen bir insanin psikolojisini nasil anlayamazsa, bazi olaylari, bazi duygulari yasamayan bir insan da, o duygulari yasayan bir insani anlayamazdi. Sigarasini bu keyif ile icine cekti. Konusmanin kontrolü kendi elindeydi. Ihtiyara belli bir seviyeden bakiyor ve istedigi soruyu, istedigi rahatlikla sorabiliyordu., - Kac yildir buradasin - Sekiz yildir. Fakat sürekli degil. Her yilin üc-dört ayi. - Inzivaya mi cekiliyorsun - Halvet veya inzivanin hassas gerekceleri vardir. Ben bu gerekcelere sahip degilim. Pek anlayamamisti bu cevabi., - Neden Ihtiyar derin bir nefes alip verdikten sonra tane tane konusmaya basladi., - Bak genc adam. Bu sorgulayici tavrin pek hos degil. Daha birbirimizi hic tanimiyoruz. Sen ise bir amir edasiyla bana sorular yöneltiyorsun. Bütün bunlar burada misafir olmanin bir bedeliyse, ben geceyi karsida, karsi agacin dibinde gecirmeyi yeglerim. Bu sözleri hic beklemiyordu. Öylece ihtiyara bakti. Her nedense bu ihtiyara acidigini hissetti. Ev sahibi bu ihtiyar degil de, kendisiydi sanki. Evi kendisine birakarak, karsi agacin dibine gitmekle uyarmisti kendisini. Hafifce gülümseyerek Afedersin dedi. Ikisi de susmustu. Ihtiyar adam kalkarak kendisine bir bardak cay daha koydu. Cayini alarak sandalyesine oturdu. Bu ihtiyarla bircok ortak noktasi vardi. insanlari sevdigini söylemisti ama insanlardan rahatsiz oluyor gibiydi. Ihtiyarla yaptigi konusmalari zihninden gecirdi. Bazi seyleri daha iyi anlamaya baslamisti. Veda tepesinden atlayacagini söyledigi zaman tepki göstermemesinin nedenini de bulmustu sanki. Herhalde bu ihtiyar da yasamaktan bikmis, bu ihtiyar da yasamaktan usanmisti. Belki o da ölmek istiyordu, ölmek istiyordu ama o bir müslümandi. Allah inanci, onun bu istegini engelliyordu. Sormadan edemedi., - Yasamaktan biktin mi - Sadece yoruldugumu hissediyorum. - Ölmek istiyor musun Ihtiyar, genc adamin gözlerine bakti. Bu sorunun ne anlama geldigini, bu soru ile ne kastedildigini görmek istiyordu. - Hayir - Dogru mu söylüyorsun. Ihtiyar bu ithamli soru karsisinda kizmadi. - Sen yalan söyler misin - Gerekirse Ister misin bu gecelik bir anlasma yapalim, birbirimize hic yalan söylemeyelim. Genc adam bir an duraksadiktan sonra cevap verdi., - Tamam. Simdi söyle, ölmek istiyor musun - Ölümden korkmuyorum, ölümden kacmiyorum fakat ölmek de istemiyorum. - Neden - Cünkü yasamamin bir gayesi, bir anlami var.