W ramach badä bibliotecznych obserwuje si¿ ró¿ne islamskie odpowiedzi na kryzys AIDS, jako kontestacj¿ muzu¿mäskiego teologicznego rozumienia pandemii. W ksi¿¿ce tej na pierwszy plan wysuwa si¿ studium porównawcze odpowiedzi Malika Badriego i Farida Esacka, jako ¿e obaj muzu¿mäscy my¿liciele maj¿ ró¿ne sposoby reagowania na kryzys AIDS z pewnej islamskiej perspektywy. W oparciu o to porównanie, ksi¿¿ka ta b¿dzie obserwowä dalsze reakcje indonezyjskich muzu¿manów na problem AIDS w Indonezji. W tym celu zbadane zostan¿ odpowiedzi trzech najwi¿kszych instytucji islamskich w Indonezji, którymi s¿ NU (Nahdlatul Ulama), Muhammadiyah i MUI (The council of Indonesian Ulama). Ich fatawy (prawne dekrety islamskie) i publikacje na temat islamu i AIDS zostan¿ poddane dalszej analizie w oparciu o ramy kontestacji pomi¿dzy Malikiem Badri i Faridem Esackiem.