W pracy zbadano zwi¿zek mi¿dzy koncepcyjn¿ podstaw¿ terapii zaj¿ciowej a obecnymi technikami interwencji ruchowej w rehabilitacji ruchowej u pacjentów z nabytym uszkodzeniem mózgu. Zastosowanie zasad nauki ruchowej do reedukacji funkcjonalnej umiej¿tnöci ruchowych u pacjentów ze zmianami w örodkowym uk¿adzie nerwowym jest obecnie prowadzone poprzez stosowanie czynnöci i istniej¿ wystarczaj¿ce dowody na jego zalecenie w przeciwie¿stwie do stosowania tradycyjnych technik. Koncepcje te, zwi¿zane z kontrol¿ i uczeniem si¿ motorycznym, nadaj¿ szczególne znaczenie warunkom praktyki klinicznej, takim jak: informacja zwrotna, kontekst, aktywnö¿ i ilö¿ praktyki. Analiza porównawcza przedstawiona w tej ksi¿¿ce dostarcza nowego spojrzenia na aspekty, które s¿ nieod¿¿czn¿ cz¿¿ci¿ zastosowania terapii zaj¿ciowej w reedukacji umiej¿tnöci ruchowych u pacjentów z nabytym uszkodzeniem mózgu.