Territoriale planning is een fundamenteel instrument voor de organisatie van menselijke geografische ruimten, dat zorgt voor een grotere efficiëntie van productiesystemen, inclusief aspecten met betrekking tot milieubehoud en sociaal welzijn. Het belang van dit instrument wordt nog duidelijker in grensregio's, zoals het geval is in de gemeente Epitaciolândia-AC, waar het contact gedefinieerd door de drievoudige grens Brazilië/Bolivia/Peru in het Amazonegebied een potentieel conflictgebied is, wat de noodzaak aangeeft om overheidsbeleid op internationaal niveau op elkaar af te stemmen. Dit artikel beschrijft hoe het planningsproces voor landgebruik plaatsvindt in de gemeente Epitaciolândia, met als doel de productieve en administratieve sectoren te integreren om, in toekomstige scenario's, nieuwe mogelijkheden voor sociale samenwerking te ontwerpen die gericht zijn op het oplossen van de conflicten die specifiek zijn voor de bestudeerde regio. Het doel is om aan te tonen hoe de kwestie van territoriale planning aan de grenzen moet worden aangepakt om beheersacties en richtlijnen tussen buurlanden te integreren, rekening houdend met de integratie van traditionele gemeenschappen en respect voor hun culturele verschillen.