Deze studie evalueert en vergelijkt de bijdrage van Total Factor Productivity aan de economische ontwikkeling van Vietnam en China van de jaren 1980 tot 2000, de twee meest succesvolle voorbeelden van economische transformatie in de recente geschiedenis, als een gepaarde case study. Op basis van de neoklassieke theorie van economische groei probeert de studie te analyseren: (i) de bijdrage van de TFP aan de economische ontwikkeling van elk land; (ii) de algemene beoordeling en de verschillen in de groei-ervaring van twee economieën; (iii) enkele theoretische verklaringen voor deze resultaten, en (iv) enkele mogelijke determinanten van de TFP. De studie komt daar achter: (i) de TFP speelde een belangrijke rol in de economische groei van Vietnam en China sinds de jaren tachtig en droeg met name in latere jaren bij tot de groei van hun BBP met respectievelijk 30,4% en 22,6%; (ii) de BDI zijn een belangrijke factor die de groei van de TFP in Vietnam van 1980 tot 2000 verklaart; (iii) de bedrijfsschommelingen hebben een aanzienlijke invloed op de raming van de groei van de Vietnamese en Chinese TFP en (iv) de accumulatie van kapitaal was de dominante factor die bijdroeg tot de economische groei van Vietnam en China met respectievelijk 54,1% en 60,5%.