Geen enkele huidige interpretatie van de globalisering richt zich voldoende op personen, hun sociaal kapitaal, hun socialisatie en, bovenal, op het vermogen van de mens om een "bouwer van de sociale werkelijkheid" te zijn, in staat om meer algemene beslissingen vorm te geven. Dit boek kan de huidige economische en financiële crisis verklaren door te wijzen op het feit dat de financiële activa, die de crisis hebben veroorzaakt, het resultaat zijn van beslissingen van producenten, maar de koopmansvaardigheid van de consument ontberen. De tekst beoogt de huidige samenleving te interpreteren vanuit het gezichtspunt van de sociale actor die als individu ogenschijnlijk zwak is, maar een sterke beslissingsbevoegdheid heeft als groep mensen die behoeften regelt en keuzes maakt in hun dagelijks leven (belanghebbenden). De sociologie, zoals elke andere menswetenschap, is vandaag niet in staat het potentieel van het individu te analyseren om te zijn, en te groeien, als menselijk kapitaal. Het individu beleeft een innerlijke groei van zijn wijsheid en vaardigheden. De mondialisering heeft aangetoond dat de grootste ontwikkeling en een hoog menselijk kapitaal hand in hand gaan. De interpretatie van dit verschijnsel wordt een analyse van de diepste dynamiek van de creatie van rijkdom.