Muzdariplerin, muhterislerin, müptezellerin ayni kazanda günahla, hazla, aciyla, tutkuyla, sevgiyle fokur fokur kaynadigi bir sehrin ve bir cocugun cicek cicek acan gülüsüyle serinleyen yüreklerin, yeseren insanliklarin romani. Hicran hep vardi. Hep bu sehirde, simdiye kadar unutuldugu o kösedeydi. Tipki diger unutulanlar gibi. Hep yaraliydi. Yaralari distan kabuk baglasa da ice dogru hep kaniyordu ama ekranlarda gözümüze gözümüze sokulmayan hayatlar yasanmamis sayildigindan, Emine Hicran cok sey, belki de su anda kendisini büyük bir istahla izleyenlerin hepsinden daha cok sey yasamis oldugu halde televizyona cikana kadar hicbiri onun yasadigindan da, neler yasadigindan da haberdar degildi. Allahim Sen adam öldürenleri cehenneminde yakarmissin. Babami öldürdügüm icin beni de yakabilirsin. Babami taniyorsun. Onu sen yarattin. Nasil biri oldugunu, neden yarattigini, nicin böyle yarattigini da yalnizca sen bilirsin. Simdi burada oldugun gibi, babam ablami öldürürken de oradaydin. Yaptiklarini gördün. Babami öldürdügüm icin beni affedebilirsin de yakabilirsin de. Ama bak, Rahmetim sonsuzdur diye merhamete gelir de onu bagislarsan, cehenneminde cayir cayir yakmazsan seninle cok fena bozusuruz, iki elim yakanda olur.
Hinweis: Dieser Artikel kann nur an eine deutsche Lieferadresse ausgeliefert werden.
Hinweis: Dieser Artikel kann nur an eine deutsche Lieferadresse ausgeliefert werden.