Nicht lieferbar
Monolitik bir tavirla, yalnizca modern düsüncenin ölcüleri ile Osmanli-Türk modernlesme tecrübesini anlamaya calisan düsünürler -zorunlu olarak- modernlesme sürecinin ve modern bilincin catismaci bir tarzda ilerleyerek kendisini kabul ettirdigi gibi fizikalist bir bakis acisindan kurtulamayacaktir. Halbuki toplum ve düsünce gelenegimizde modernlesmenin ve modern bilincin kesin cizgiler ve somut veriler ile belirleyemeyecegimiz bir varolus macerasi bulunmaktadir. Bu maceranin konumlandigi ve anlamlandigi zeminin gösterilebilmesi bizim Türk modernlesmesini hermenötik bir tavirla kopus ve devamlilik tezinin ötesinde yeniden yorumlamamiza imkan verecektir. Bunun yapilabilmesi icin modernlige nasil bakildiginin, modern düsüncenin hangi perspektifle benimsendiginin anlasilmasi oldukca önemlidir. Bu calismada modern bilincin Türk düsüncesinde tam olarak ne zaman ve nasil basladiginin kesin cizgilerle tespit edilmesi gibi bir caba bulunmamaktadir. Bunun yerine Osmanlinin son ve Cumhuriyetin ilk dönemlerinde modern bilincin hangi zemin ile diyalektige girip kendisini nasil konumlandirdigi ve anlamlandirdigi sorgulanmaktadir.