Hadewih iz Antwerpena mozhno opredelit' kak nowuü, swobodnuü i mqtezhnuü zhenschinu s rewolücionnoj, chistoj i intensiwnoj duhownost'ü. Pisatel'nica pozdnego Srednewekow'q, o kotoroj segodnq malo chto izwestno, ignorirowalas' pochti pqt' wekow, no imenno blagodarq ej proza i misticizm wperwye woshli w gollandskuü duhownuü literaturu. Ona byla smeloj zhenschinoj, kotoraq wmeste so swoimi beginskimi sestrami borolas' za ämansipaciü, trebowala i zawoewywala swoü rol' w obschestwe i sowershenno swobodnuü lübow' k Bogu, ispolnennuü zhelaniq i strasti bez iskusheniq. Hadewih - otnüd' ne wtorostepennyj pisatel': ona sowremenna, ostroumna, strastna i obladaet ogromnym chuwstwom k Bogu, kotoroe nikto ne smog wyrazit' s takoj siloj i poäziej odnowremenno. Ee mistika aktual'na, sostoit iz wzletow i padenij, kak powsednewnaq zhizn'. Pis'ma stanowqtsq priwilegirowannym instrumentom, pozwolqüschim proschupat' dushu i priglasit' chitatelq sdelat' to zhe samoe. Jeti wideniq s neposredstwennost'ü i spontannost'ü peredaüt ego poslanie Lübwi, kotoroe mozhno ocenit' i segodnq.