Ludzki z¿b zwykle prze¿ywa do pó¿nej staro¿ci, nie wykazuj¿c ¿adnych katastrofalnych uszkodze¿, nawet je¿li przeszed¿ nawet miliard kontaktów mi¿dzy sob¿. Pytanie, które natychmiast si¿ nasuwa, brzmi: w jaki sposób pozostaje tak twardy i wytrzymäy, aby wytrzymä tak du¿e uderzenia okluzyjne? Niniejsza ksi¿¿ka powstäa z pragnienia znalezienia odpowiedzi na to pytanie. Skromna próba zapewnienia holistycznego przegl¿du relacji mi¿dzy w¿äciwo¿ciami struktury, która obejmujehierarchi¿ mikrostrukturalnej skali d¿ugo¿ci ludzkiego z¿ba. W tym kontek¿cie omówiono baz¿ wiedzy i korelacj¿ struktura-w¿äciwo¿ci dotycz¿ce statycznego odksztäcenia kontaktowego, zale¿nego od czasu odksztäcenia pe¿zania, propagacji p¿kni¿¿ i modelowania predykcyjnego mechanicznego zachowania szkliwa i tkanek z¿biny. Co wi¿cej, zidentyfikowano unikaln¿ tolerancj¿ na odksztäcenia wraz z odpowiednim mechanizmem, który pomaga szkliwu zwi¿kszy¿ odporno¿¿ na odksztäcenia kontaktowe, gdy przy¿o¿ona jest wi¿ksza si¿a zewn¿trzna w celu odksztäcenia go w nanoskali.