Het hoger-onderwijsbeleid in Brazilië legt een zekere standaardisering op van de strategieën voor de werking en uitbreiding van openbare universiteiten. Bij de tenuitvoerlegging wordt het beleid echter geterritorialiseerd en de aanvankelijke standaardisering brengt moeilijkheden mee in de dialoog met het grondgebied. In deze dialoog spelen lokale actoren een belangrijke rol bij de leiding en de besluitvorming. Naast de historische afstand tussen het beleidsontwerp en de specifieke regionale kenmerken, heeft dit nieuwe scenario problemen met het niveau van rijpheid van de universiteit en de politieke inmenging van lokale actoren. Zo werd het uitbreidingsproces van de Garanhuns-campus van de UPE geanalyseerd, waarbij de nadruk werd gelegd op de territoriale inzet voor ontwikkeling. Geverifieerd werd dat de Campus in beperkte mate en op beperkte schaal bijdraagt tot de ontwikkeling van zijn omgeving. De uitbreiding van de campus heeft de doelstellingen van het staats- en federale beleid bereikt, maar er is geen bewuste en geplande betrokkenheid bij haar invloedssfeer. Strategieën werden vastgesteld op basis van de handelings- en beslissingsbevoegdheid van specifieke actoren, hetgeen resulteerde in asymmetrieën in de werking van de campus en in de bijdrage ervan aan de plaatselijke-regionale ontwikkeling.
Hinweis: Dieser Artikel kann nur an eine deutsche Lieferadresse ausgeliefert werden.
Hinweis: Dieser Artikel kann nur an eine deutsche Lieferadresse ausgeliefert werden.