Bu kitapta, Hatay ilinin Antakya ilçesinden ulus-ötesi göçü deneyimlemi¿ ailelerde, e¿leriyle birlikte göç etmeyip köken ülkede çocuklar¿ ile kalan kad¿nlar¿n göç deneyimlerine ve geli¿tirdikleri olumlu kendilik alg¿s¿ deneyimlerine odaklan¿lm¿¿t¿r. Arät¿rman¿n bulgular¿ için 17 kad¿n ile yar¿-yap¿land¿r¿lm¿¿ görü¿me sälanm¿¿t¿r. Arät¿rma, e¿lerinden ayr¿ olarak göç etmeyip köken ülkede çocuklar¿yla birlikte kalan kad¿nlar¿n günlük yäam deneyimlerine, kamusal alana kat¿l¿mlar¿na, aile içinde de¿i¿en ebeveynlik rollerine ve kad¿nlar¿n olumlu benlik alg¿lar¿na odaklanmaktad¿r. Çal¿¿ma sonucunda, ulus-ötesi göç deneyimlerinin de aile içindeki rolleri ¿ekillendirdi¿i bu süreçte ileti¿im unsurunun ve geli¿en teknolojinin önemli bir yere sahip oldu¿u tespit edilmi¿tir. Kad¿nlar¿n e¿leri olmadan bäarabildiklerine paralel olarak olumlu benlik alg¿lar¿ oldu¿u tespit edilmi¿tir.