Niniejsza ksi¿¿ka po¿wi¿cona jest studium urbanizmu w charakterystyce przypisywanej mu przez ruch nowoczesny. Jej podstawowa hipoteza odnosi si¿ do mo¿liwo¿ci rozwäenia, w jaki sposób ruch ten po¿rednio rozwin¿¿ uprowadzenie prawa do miasta, które stäo si¿ kategori¿ epistemologiczn¿ podczas analizy planów urbanistycznych opracowanych pod jego inspiracj¿. W cäej tej pracy wspó¿czesne plany urbanistyczne s¿ wykorzystywane w konfrontacji z miastem jako rzeczywisto¿ci¿ empiryczn¿ w ci¿g¿ym procesie zmian. Stwierdzono, ¿e jednym z czynników, które mog¿ prowadzi¿ do "poräki" wielu modernistycznych planów urbanistycznych, jest stopie¿, w jakim udaje im si¿, cho¿ cz¿sto niezauwäalnie, porwä istniej¿ce miasto. Proponujemy empiryzacj¿ planu w czasie i przestrzeni prze¿ywanego do¿wiadczenia, a zatem w ¿yciu codziennym jako potencjalny znak do tworzenia i rewizji planu urbanistycznego, z którego wynikaj¿ zmiany, jakie obecny rozwój ¿rodków technologicznych mo¿e zaoferowä planowi urbanistycznemu, poniewä ¿rodki te dziäaj¿ jako cz¿¿¿ tego codziennego ¿ycia.