Niniejsza praca ma na celu analiz¿ materialno¿ci portugalskiej polityki królewskiej w zakresie darowizn w¿asno¿ci urz¿dów w Kapitanii Pernambuco w XVII-XVIII w., a tak¿e kapitäu symbolicznego i pieni¿¿nego bezpo¿rednio zwi¿zanego z t¿ zwyczajow¿ praktyk¿ administracyjn¿. W tym celu wykorzystana zostanie emblematyczna trajektoria rodziny Miranda de Almeida w urz¿dzie urz¿dniczym Izby Olindy, jako ¿e posiadali oni tytu¿ tego urz¿du przez oko¿o sto lat. W tym celu korzystali¿my z r¿kopisów Conselho Ultramarino i innych dokumentów. Zestawy te zostäy przepisane i przeanalizowane w ¿wietle dyskusji na temat Nowej Historii Politycznej, ze szczególnym uwzgl¿dnieniem aspektu kulturowego tego nurtu. Metoda wskänikowa i onomastyczna by¿y stosowane równolegle jako przewodniki badä. Wreszcie dostrze¿ono, ¿e dylematy, które nieustannie rozdzieräy tkank¿ spo¿eczn¿ w cäym Cesarstwie, a konkretnie w Kapitanii Pernambuco, by¿y tymi samymi, które narzucäy ograniczenia i mo¿liwo¿ci w portugalskiej polityce królewskiej w zakresie koncesji i utrzymania w¿asno¿ci urz¿du urz¿dnika Komory Olindy.