Verantwoordelijkheden en uitdagingen van de Afrikaanse Unie
bij het handhaven van continentale vrede en veiligheid: een case study van de Malinese crisis
Versandkostenfrei!
Versandfertig in 1-2 Wochen
36,99 €
inkl. MwSt.
PAYBACK Punkte
18 °P sammeln!
Een van de fundamentele agenda die ten grondslag ligt aan de transformatie van de Organisatie van de Afrikaanse Eenheid in de Afrikaanse Unie, is de kwestie van vrede en veiligheid. Afrika kampt met verschillende moeilijke veiligheidsuitdagingen. Deze moeilijkheden zijn niet alleen het gevolg van de omvang van deze uitdagingen, maar ook van het gebrek aan capaciteit van Afrikaanse staten en organisaties om er snel en effectief op te reageren. Hoewel het grootste deel van Afrika gedwongen is om problemen op een inconsistente manier aan te pakken, zijn er aanwijzingen dat sommige staten, regiona...
Een van de fundamentele agenda die ten grondslag ligt aan de transformatie van de Organisatie van de Afrikaanse Eenheid in de Afrikaanse Unie, is de kwestie van vrede en veiligheid. Afrika kampt met verschillende moeilijke veiligheidsuitdagingen. Deze moeilijkheden zijn niet alleen het gevolg van de omvang van deze uitdagingen, maar ook van het gebrek aan capaciteit van Afrikaanse staten en organisaties om er snel en effectief op te reageren. Hoewel het grootste deel van Afrika gedwongen is om problemen op een inconsistente manier aan te pakken, zijn er aanwijzingen dat sommige staten, regionale economische gemeenschappen (REC's) en de Afrikaanse Unie (AU) veelbelovende maatregelen nemen om te reageren. Enkele van de belangrijkste veiligheidsuitdagingen van Afrika zijn: De erfenis van historische noties van staatssoevereiniteit. De opkomst van het regionalisme bij gebrek aan gemeenschappelijke regionale waarden. De moeilijkheid om hegemonisch regionalisme te beheersen. Elitarisme in de vorm van regionale integratie vindt alleen plaats op het niveau van leiders zonder het bewustzijn van de mensen toe te staan. De oprichting van instellingen met weinig of geen capaciteit om zichzelf te beheren, resulterend in een louter formeel regionalisme. De perceptie van regionalisme als een extern gestuurd project (Aning Kwesi 2007).
Andere Kunden interessierten sich für
