De discoursen en initiatieven van "steden in transitie" die gericht zijn op de veerkracht van de productie- en consumptiepatronen van onze industriële samenlevingen kunnen leiden tot culturele vernieuwing. Structureel gezien kan de ecologische transitie van onze samenlevingen echter alleen plaatsvinden op grotere territoriale schalen die de stad en haar productieve gebieden integreren, die vanuit een circulaire economie idealiter "ecologisch neutrale" entiteiten zouden moeten kunnen vormen. In een poging om het territoriale metabolisme te begrijpen dat de stad en haar landbouwgebieden met elkaar verbindt door de stroom van bio-afval te volgen, vervaagt het epinaal beeld van de stad en haar voedende achterland, waarbij industriële infrastructuren worden onthuld die, als massa's die een zwaartekrachtsveld uitoefenen, de ruimte vervormen en grotendeels invloed hebben op sociale en politieke praktijken en voorstellingen. De kracht en de intensiteit ervan nemen de plaats in van de argumentatie. Het is echter niet duidelijk dat deze macht altijd wenselijk is. Maar is het denkbaar om stedelijk bioafval op territoriale schaal te beheren zonder de industrie? De hypothetiek van het stedelijk bioafval is geen kwestie van de macht van de industrie.
Hinweis: Dieser Artikel kann nur an eine deutsche Lieferadresse ausgeliefert werden.
Hinweis: Dieser Artikel kann nur an eine deutsche Lieferadresse ausgeliefert werden.