Letsel is snel in opkomst als een groot mondiaal probleem voor de volksgezondheid. In ontwikkelingslanden neemt de last van verwondingen toe en ontstaan ¿¿er ook nieuwe risico's. Letselbeheersing is echter eeuwenlang historisch verwaarloosd, waarschijnlijk omdat letsel werd gezien als "ongevallen", een term die de indruk wekt dat het onvermijdelijk is. De volksgezondheidsbenadering van letselbeheersing en -preventie omvat vier stappen. De vier stappen zijn: het bepalen van de omvang, omvang en kenmerken van het probleem; het identificeren van de factoren die het risico op letsel en invaliditeit verhogen en het bepalen van aanpasbare risicofactoren; beoordelen welke maatregelen kunnen worden genomen om het probleem te voorkomen, door de informatie die in de tweede stap is verkregen te gebruiken om interventies te testen en te evalueren; eindelijk de meest veelbelovende interventies op brede schaal implementeren. Dit werk draagt ¿¿bij aan de eerste stap met behulp van informatie die is verkregen van de afdeling spoedeisende hulp in een ziekenhuis in een ontwikkelingsland. Het belang van interpersoonlijk geweld en verkeersgewonden wordt onderstreept.