Methoden voor het verbeteren van voerstrategieën van boeren in Indonesië zijn geanalyseerd in de literatuur en met een simulatieprogramma. Uit de literatuur kan worden geconcludeerd dat er bij schapen en geiten verschillen bestaan op het gebied van de vertering van laagwaardige diervoeders, de vleesproductie, de voortplantingssnelheid en de wateropname. Het grootste verschil tussen schapen en geiten is hun selectie van specifieke diëten. Geiten verbruiken meer snuffelmateriaal en schapen geven de voorkeur aan gras. Beide selecteren een kwalitatief hoogstaand dieet uit de beschikbare voeders, hoewel geiten vaak meer succes hebben. Het is aan te bevelen om schapen en geiten samen op te voeden, omdat hun voeding weinig overlapt en er efficiënter gebruik kan worden gemaakt van lokaal beschikbaar voer. Met behulp van het simulatieprogramma JAVA wordt geconcludeerd dat een efficiënter gebruik van voer kan worden gerealiseerd door het combineren van koppels en inspanningen om het voer te verzamelen. Op die manier wordt er minder tijd besteed aan één dier en kunnen er meer dieren in een jaar worden opgefokt. Ecologische (bijv. beschikbare voeders), economische (bijv. prijzen van schapen en geiten) en sociale kwesties (bijv. door voorouders gehouden diersoorten) lijken op dit moment echter van groter belang voor de boeren.