Voedselschrik zoals de gekkekoeienziekte (BSE), zorg voor dierenwelzijn, GGO's, het milieu en sociale rechtvaardigheid in conventionele, mondiale voedselsystemen zetten de consument aan tot nadenken over biologisch of lokaal voedsel in alternatieve voedselnetwerken. Maar hoe wordt reflectie consumptie van een scala aan consumenten in één stad? Hoe verhoudt het zich tot mensen over de hele wereld? Deze doctoraatsstudie hield focusgroepen met academici, brandweerlieden, motorrijders en anderen, en ondervroeg meer dan 400 mensen die Seattle, VS (haard met Amazon, Boeing, Microsoft en Starbucks) vergeleken met Newcastle upon Tyne, VK (smeltkroes van de industriële revolutie die nu overgaat naar een diensteneconomie). De voorkeur voor lokaal voedsel wordt opgegraven, samen met interesse in biologische producten. Het boek concludeert dat als organische of lokale activisten van de ene stad in de andere werden geparachuteerd, een gemeenschappelijke geografische verbeelding de aanpassing aan de nieuwe stad verzekert. Het boek richt zich op de waarschuwing van Michael Pollan (2001) dat een organisch-industrieel bedrijfscomplex de boerencoöperaties op familiale schaal kan domineren, en het boek toont een consumentenboycot van megadairy-merken waarvan de koeien zelden ontsnappen aan krappe weidegronden, in wat de USDA biologische weidenoorlogen worden genoemd.